Het is tijd voor een zwangerschapsupdate. Op het moment dat ik dit schrijf, ben ik alweer ruim 24 weken zwanger. Hoe gaat het nu met mij? Hoe zit het met mijn gezondheid? Kan ik nog sporten? En eet ik nog steeds alles wat los en vast zit? Ik breng je weer helemaal op de hoogte.

Zwangerschapsupdate: Hoe voel ik me?

Zoals ik in eerdere updates al aangaf, was ik de eerste maanden extreem moe. Ik heb me 15 weken lang door de dagen heen gesleept. Gek genoeg heb ik tot op heden nog geen enkele keer overdag een dutje gedaan. Meestal heb ik daar geen tijd voor en het voelt ergens ook heel onnatuurlijk. Ik heb nog nooit overdag geslapen.

Na deze eerste 15 weken voelde ik me eindelijk weer goed. Dat ging 1 week goed, waarna ik 3 weken ziek werd. Inmiddels ben ik alweer een week of 4 fit. De energie is weer terug en het lukt me weer om te sporten en overdag niet scheel te kijken van vermoeidheid. Al moet ik zeggen dat ik me de laatste dagen toch weer wat vermoeid voel. Maar het derde trimester is dan ook in aantocht (rond kerst gaan de laatste 3 maanden van mijn zwangerschap in). Vanaf een week of 30 schijnt de vermoeidheid weer terug te komen, dus hopelijk kan ik tot ca half januari nog even genieten van wat extra energie.

Inmiddels genieten?

Ik vertelde je eerder ook al dat ik zwanger zijn niet leuk vind. Dat is niet veranderd, ik vind er nog steeds weinig aan. Waarom? Over je hele lijf dik worden, energieloos zijn, ineens veel langzamer lopen, als je een trap op moet hijgend als een bejaarde boven arriveren, continu een onbedwingbare drang naar eten (liefst zo vet, zout en zoet mogelijk), je hoofd dat is veranderd in een ronde plofkop en niet zomaar meer een uurtje kunnen gaan wandelen, omdat je het geen uur meer volhoudt zonder toiletbezoek. Klinkt leuk he? En dan heb je ook nog de emoties. Overal om moeten janken, boos worden om niks en opeens je werk ervaren als de meest stressvolle baan allertijden. Need I say more? Maar ik heb echt niks te klagen qua gezondheid, dus ik accepteer maar gewoon dat dit niet de leukste 9 maanden van mijn leven zijn en ik ben al dik over de helft.

Krijg ik nog steeds zo vaak nare opmerkingen?

Rond de 20 weken heb ik blijkbaar een sprong gemaakt en kreeg ik dagelijks minimaal 5x opmerkingen over mijn uiterlijk. Iedereen dacht zomaar even te kunnen zeggen hoe dik ik was, dat ik niet alleen een dikke buik heb, maar over mijn hele lichaam dik ben geworden. Ook de opmerkingen over mijn vollere gezicht kreeg ik meerdere keren per dag. Verschillende keren heb ik mensen horen zeggen dat het heel raar bij me stond, dat dikkere lichaam. Ik werd daar heel verdrietig en onzeker van. De opmerkingen krijg ik nog steeds, maar ik merk dat ik ze iets beter kan handelen nu ik me minder moe voel. Ook heb ik de laatste week eindelijk van een paar mensen de opmerking gekregen dat ik er goed uit zag en dat mijn buik nog best bescheiden was. Die opmerkingen had ik al die maanden hiervoor niet gehad en ze doen me echt goed.

Geen foto’s

Alle nare opmerkingen hebben er bij mij voor gezorgd dat ik niet naar mezelf wilde kijken en ook geen foto’s wilde maken. Ik heb dan ook bijna geen buikfoto’s. Afgelopen weekend wilde ik een bikini passen, omdat we een paar dagen naar de zon gaan. Toen zag ik mijn zwangere lichaam voor het eerst in de spiegel van 2 kanten. Ik schrok er zo van dat ik de bikini snel weer uit heb getrokken en huilend de winkel uit ben gegaan. Thuis heb ik online een zwangerschapstankini besteld. Ik voel me vast minder rot als ik mijn lichaam wat meer kan bedekken.

Ik sta er nog steeds van versteld hoe hard mensen kunnen zijn, hoe naar de opmerkingen kunnen zijn die men zomaar durft te maken tegen een zwangere vrouw. Je zegt toch ook niet tegen iemand die niet zwanger is dat ze flink is aangekomen? Blijkbaar is dat dus wel geoorloofd als iemand zwanger (en dus extra kwetsbaar) is.

Hoe gaat het met sporten en lesgeven?

Gelukkig gaat het lesgeven nog steeds goed. De afgelopen weken heb ik naast mijn eigen les een paar keer vervangen en ook zelf nog gesport, waardoor ik al een paar weken 4 a 5 keer per week heb gesport. Ik merk dat mijn humeur daar echt ontzettend van opknapt. Ik hoop zo dat ik dit nog een tijdje volhoud! Normaal gesproken ziet mijn week in workouts er zo uit: 1x club power les geven (dinsdagavond), 1x cardiotraining (vaak op maandagavond of een ochtend in het weekend), en 2x krachttraining (donderdagavond en een ochtend in het weekend). Soms vervang ik een krachttraining voor een club power les op donderdagavond.

Bij de club power lessen let ik erop dat ik wat minder gewicht gebruik bij de squat (vanwege bandenpijn) en sla ik de lunge en de buikspieren over. Voorheen deed ik de buikspieren wel even voor, maar sinds afgelopen week merk ik dat dat niet meer goed voelt.

Sportschema’s

Voor krachttraining gebruik ik een schema wat ik heb gekregen van Health Advies Breda. Hier vind je dag 1 van mijn traingsschema en hier vind je dag 2. Mijn cardiotraining heb ik zelf gemaakt en deze vind je hier .

Tijdens het sporten krijg ik regelmatig de opmerking hoe knap het is dat ik dit nog allemaal doe. Ik vind er niks bijzonders aan eerlijk gezegd. Als je altijd al veel sportte is het veel beter voor je om dit ook tijdens de zwangerschap te blijven doen. Zo blijf je fit, waardoor positief kan zijn voor de bevalling en voor het herstel daarna. Uiteraard heb ik wel een stapje terug gedaan en luister ik heel goed naar mijn lichaam. En omdat ik de hele dag alles wat los en vast zit opeet, was ik vast nog meer aangekomen als ik niet sportte.

Hoe gaat het met eten en heb ik nog rare cravings?

Nu ik dit typ, besef ik me dat ik al zeker 2 weken geen eierslaatje heb gegeten. Die verslaving lijkt dus voorbij. Ik heb nog steeds heel veel behoefte aan zout en vet. Dus er gaat elke week wel een zak chips doorheen en ook kaas eet ik heel graag. En zoute drop, maar dat mag eigenlijk niet. Maar zolang mijn bloeddruk aan de lage kant blijft, is dat niet zo erg. In het begin had ik niet zoveel zin in chocola als voorheen. Heel even kreeg ik de hoop dat mijn chocoladeverslaving op wonderbaarlijke wijze voorbij zou zijn. Maar helaas, hij is weer helemaal terug.

Koolhydraten

De hele zwangerschap merk ik dat ik meer behoefte heb aan koolhydraten. Ik eet veel meer brood dan voorheen. Als ik thuis lunch eet ik graag een geroosterde boterham met avocado en een groentenomelet. Nog gezond ook. Op het werk eet ik zoals altijd rijstwafels, maar heb ik mijn yoghurt-met-fruit-ontbijt aangevuld met een boterham met pindakaas en neem ik tussendoor nog een cracker met kaas. Al met al eet ik gezond, maar ik snoep echt veel meer. Ik kan het ook echt niet laten, waar is mijn zelfdiscipline?

Wat me trouwens opvalt, is dat ik misselijk word van de geur van gekookte eieren. Dan pel ik een ei, maar zodra ik het ei ruik, moet ik bijna overgeven. De typische gekookte eigeur lijkt opeens heel anders. De eerste keer dacht ik nog dat het ei niet meer goed was, maar inmiddels ben ik erachter dat ik dit bij ieder ei heb, hoe vers het ook is.

Hoe gaat het op mijn werk?

Mijn werk is natuurlijk een groot deel van mijn leven. Ik werk 32 uur, maandag tot en met donderdag. Ik ben hoofd financiële administratie en zit de hele dag op een stoel. Als ik moet bellen, moet ik tegelijkertijd dingen in mijn systeem opzoeken, dus lopend bellen gaat niet. Na zo’n lange dag zitten heb ik echt een houten kont en opgezwollen benen en enkels. Nou is het de laatste tijd ook nog eens heel druk en ik merk dat ik nu ik zwanger ben echt minder stress kan hebben. Door de drukte lijkt het net alsof iedereen de hele tijd aan alle kanten aan me loopt te trekken.

Aftellen

Toen ik maandag op kantoor kwam, had ik op mijn vrije vrijdag maar liefst 94 nieuwe emails ontvangen. Dan zakt de moed me echt even in de schoenen. Het is de laatste weken dan ook regelmatig gebeurd dat ik ’s avonds een traantje heb gelaten vanwege mijn drukke dagen waarop de achterstand alleen maar groter lijkt te worden. De beste remedie is dan om te gaan sporten. Dan kan ik echt mijn hoofd leegmaken. Als ik na zo’n dag blijf sippen op de bank, voel ik me de volgende ochtend natuurlijk geen haar beter. Toch hoop ik dat ik tot 4 weken voor de uitgerekende datum kan blijven werken. Mijn verlof zou dan 26 februari ingaan. Ik heb stiekem al geteld hoeveel werkdagen dat nog zijn…

Voor die tijd moet ik goed op een rijtje zetten welke taken moeten worden overgedragen en wat ik straks weer allemaal zelf kan gaan doen, omdat ik 3 dagen ga werken na de bevalling.

Met mij gaat dus alles goed, de baby groeit goed en ik heb nog steeds geen noemenswaardige zwangerschapskwaaltjes. Deze week gaan mijn vriend en ik nog een laatste keer met zijn tweetjes op vakantie, we gaan 4 dagen naar Dubai. Even lekker van de zon genieten nu ik nog mag vliegen.

Ik hou jullie natuurlijk weer op de hoogte van de vorderingen! Wat deed jij aan sport toen je zwanger was?

Liefs, Ellen