Trainen voor de halve marathon van Amsterdam, de Mizuno Halve Marathon, die plaatsvindt op 16 oktober 2016. Het is voor mij de eerste keer dat ik hier in mijn uppie voor train. De tweede keer dat ik de uitdaging aan ga. Via dit blog houd ik je op de hoogte van dit proces. Lees hier over week 1, 2 & 3, 4 en 5, 6 en 7, 8 en 9, 10 en 11

Trainen

Week 12 is eigenlijk geen trainingsweek meer te noemen. 2 Korte trainingen en de halve marathon zelf staan op het programma. De eerste training is 30 minuten D1, ofwel rustig tempo. Eitje, na alle trainingen van vorige week! Wel jammer dat ik een beetje mijn knie begon te voelen. Dat is iets wat je liever niet voelt, minder dan een week voordat je de halve marathon moet gaan lopen.

De tweede training is 20 minuten D3. Die begin ik lekker vroeg in de ochtend en besluit de longen uit mijn lijf te rennen. Ik zet een PR neer – op de 20 min – van 5:15 mpkm. Én geen last van kwaaltjes. Ik zeg: ik ben er klaar voor!

De dag van te voren ga ik mijn startnummer ophalen. Hoewel de marathon in Amsterdam wordt georganiseerd en dit voor mij dus in mijn achtertuin is, kost het ophalen van mijn startnummer me zowat de halve middag.

Het is druk en ze hebben het zo opgesteld dat je door alle hallen met stands van sponsoren moet voordat je weer naar buiten gaat. Slim gedaan natuurlijk, en voor de toeristen die meelopen hoort dit bij de hele marathon ervaring maar ik wil natuurlijk gewoon snel weer buiten staan.

Als ik dan buiten sta, met mijn startnummer in mijn hand voel ik het: this shit just got real! Zondag 16 oktober om 13.20 uur start in het roze startvak (helemaal achteraan bij de andere sloompies 😉 )

D-day

Als ik wakker word is het eerste wat ik denk: vandaag gaat het gebeuren! Zo gek eigenlijk. Ik weet dat ik de afstand heus wel ga halen maar de zenuwen lopen al de hele week door mijn lijf en deze ochtend al helemaal. Ik ontbijt met twee sneetjes brood én bakje kwark met muesli. Lekker stevig en met voldoende koolhydraten. Ik leg mijn spullen klaar: startnummer, banaan, water, vest en natuurlijk kleding. Ik drink ook veel water. Ik wil voorkomen dat ik weer zo’n dorst heb als met de Dam tot Dam.

Ik ga op tijd van huis weg. Kan me nog van vorig jaar herinneren dat het niet makkelijk was om door de mensenmassa heen te komen. Maar het valt uiteindelijk mee, dankzij een andere fietsroute. De zenuwen lopen verder op. Nog een laatste keer naar de Dixies. Afscheid nemen van vriendlief. Het roze startvak inlopen. Ik ben er klaar voor!

En dan duurt het nog een half uur voordat je mag starten. Roze, het laatste startvak, start een half uur later dan de eersten. Waarom zeggen ze dan start 13.20? Grr! Als we beginnen te lopen, kom ik bijna niet door de massa lopers heen. Bij roze starten betekent inhalen meer dan ingehaald worden. Dat kost veel tijd en ook veel energie.

Ik ga slalommend om mensen heen (zie afbeelding hieronder!). Ik ga wel lekker! Het is 18 graden met zon en dat vind ik behoorlijk warm om te rennen. Ik had liever gehad dat het lekker fris was, zoals de afgelopen twee weken. Maar de zon schijnt voornamelijk in de rug, dus ik heb er niet de hele tijd last van.

Ik drink bij de 5 km, ik drink bij de 9 km. Ik heb wel redelijk veel dorst maar ik zorg ook dat ik blijf drinken. En bananen eten. Vorig jaar ging het niet zo lekker, dus dit jaar maar gewoon overal bananen eten en water drinken.

Als ik bij de 12 km ben, weet ik dat het beter gaat dan vorig jaar. Ik kreeg het toen namelijk al zwaar. Nu zat ik nog lekker in de flow! Merkte aan mijn Nike Running app dat ik wel extra meters maakte door het slalommen, maar dat mijn snelheid redelijk constant rond de 6:10 mpkm zit. Ik weet ook dat die extra meters in mijn app niet meetellen voor de officiële telling, die uitgaat van het parcours van 21.1 km.

Maar ach, ik ben niet zo competitief en wat maken mij die paar minuten uit? Om die reden stop ik ook altijd om te drinken. Wat maakt mij die 2 minuten uit op het geheel als daarmee het water ín mijn mond belandt in plaats van ernaast?

Bij 16 km begint het wel wat zwaarder te worden maar ik ga nog steeds lekker. Als we dan het Vondelpark in gaan (dit stuk heb ik al miljoen keer gelopen) staan vrienden me toe te juichen. Zo leuk! De laatste 2 km gaan in. De beentjes worden moe. Een sprint zet ik pas in bij de laatste 200 meter. Moe maar voldaan kom ik over de finish.

Mijn benen voelen verrassend goed. Daarna en ook ’s avonds heb ik nergens last van. En ook de volgende ochtend is er niets aan mijn lichaam wat er op wijst dat ik gisteren halve marathon heb gelopen. Gelukkig wel een mooie medaille en een hele hoop lieve whatsappjes en likes die me weer helemaal terugnemen naar dat bijzondere moment waarbij ik de periode van 3 maanden kei hard trainen afsloot door de halve marathon pijnloos en ietsjes sneller dan vorig jaar uit te lopen!

Programma week 12

Wil je ook meetrainen? Dit was het programma voor deze twee weken:

Week 12
Training 1	30 min. D1
Training 2	20 min. D3
Training 3	HALVE MARATHON

Waarbij: D1 = langzame duurloop (ca. 7.00-7.30 minuten per km); D2 = normale duurloop (ca. 6.30-7.00 minuten per km); D3 = snelle duurloop (ca. 5.30-6.00 minuten per km)

Wil je vanaf week 1 beginnen? Kijk dan hier. Of hier voor week 2 en 3. Of hier voor week 4 en 5. Of hier voor week 6 & 7. Of hier voor week 8 & 9. Of hier voor week 10 & 11.

Hoe ging het bij jullie? Ik ben zo benieuwd! Ook blij dat het er op zit? En wat gaan jullie hierna nog ondernemen?

X Ana