Natuurlijk, de zekerheid, houvast, veiligheid maar vooral voorspelbaarheid van de comfortzone zijn fijn. Niets voor niets heet het de comfortzone. Het zijn jouw gedachten, gedragingen, mensen waarmee je bekend bent. Het voelt vertrouwd, je hoeft er niet echt bij na te denken en het is altijd goed. Of niet? Wanneer is je comfortzone niet langer je friend maar juist je foe?

Je hebt onderstaand plaatje vast al eerder gezien. Bijvoorbeeld in de header van mijn allereerste blog. Het leven binnen je comfortzone geeft een bepaalde mate van controle. Alles wat daar buiten is, is nieuw, is anders dan je gewend bent en betekent verandering. Echter, wanneer je te lang in je comfortzone blijft zitten, kan het gaan knellen. Je leven wordt zo voorspelbaar en voor je het weet zit je in een sleur. Je werk, je relatie, je eetpatroon: alles is vatbaar voor sleur. Einstein zei ooit: ‘De definitie van waanzin is telkens hetzelfde doen, maar een andere uitkomst verwachten.’ Met andere woorden: als je iets anders wilt dan je nu hebt of doet, dan zal je zelf iets anders moeten doen dan je nu doet.Outside-Your-Comfort-Zone (1) (Medium)

Vrees je dus voor een sleur? Stap dan uit je comfortzone! En ja, dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Want hier is lef voor nodig. Lef om die dingen te doen die tegen je primaire gevoel van controle in gaan. Daarom heb ik hier wat tips voor je:

  1. Ga na waar jij blij van wordt. Waar krijg jij nou energie van? Bedenk een spannend of uitdagend doel voor jezelf.
  2. Stop met nadenken maar ga het gewoon DOEN. Juist door te proberen kan je kijken of de schoen past. Ook als je dingen eng of spannend vindt kan je dingen doen. Extra kick als je het gedaan hebt! Je zelfvertrouwen zal hier enorm van gaan groeien, wat de volgende stap maken weer makkelijker kan maken.
  3. Begin met iets kleins. Net als ik!

Ik? Wat ik heb gedaan? Afgelopen jaar heb ik op verschillende fronten de grenzen van mijn comfortzone overschreden. To name a few:

  • Ik ben met Personal Body Plan begonnen.
  • Ik heb me vrij spontaan voor een 10km run opgegeven. Zo volgde de 16km en uiteindelijk zelfs de 21,1km vanzelf!
  • Ik ben minder gaan werken en ben vrijwillig stage gaan lopen voor een paar uur in de week.
  • Uiteindelijk ben ik zelfs helemaal van baan gewisseld.Comfortzone

Maar ik voel dat er nog veel winst te behalen is. Als je mijn blogs een beetje hebt gevolgd dan weet je dat ik erg met eten struggle. Ik val steeds in mijn oude patroon: overeten, opgeven, eetbuien. Hoe graag ik ook dit gedrag wil veranderen, het is me nog niet gelukt om dit zelf te doen. Ik stap nu uit mijn comfortzone: vanaf deze week krijg ik professionele hulp van een coach om weer een goede relatie te krijgen met voeding. Big step! Maar het engste moet nog komen: mijn oude gewoontes vaarwel zeggen om plaats te kunnen maken voor nieuwe. We zijn doorgaans niet bang om het nieuwe tegemoet te treden, we zijn bang om het oude achter ons te laten.

Een andere anekdote, die iets minder drastisch is maar wel als een enorme overwinning voelde, was het kopen van de daklozenkrant. Wat? Ja je leest het goed. Deze anekdote gaat over het open van de daklozenkrant. Al maanden heb ik bewondering voor deze man die dag in dag uit voor de opening van de winkel staat. Hij is altijd vrolijk, vriendelijk en ontzettend behulpzaam. Als je fiets omvalt omdat je teveel gewicht in je fietstassen hebt geladen, dan is hij de eerste die je zal helpen om alles bij elkaar te rapen. Deze man verkoopt de daklozenkrant. In principe niets spannend, maar ik had het nog nooit gedaan. Hoeveel moet ik daarvoor geven? Moet ik dan voortaan elke keer dan ik hem zie een krant kopen? Uit angst om stom over te komen liet ik het maar zitten en bleef het bij een vrolijke begroeting. Tot ik de laatste keer voorbij liep en in de rechterbovenhoek van de krant zag dat er een prijs op stond. Het krantje was €2. Ik liep uit gewoonte naar mijn fiets. Maar ik dacht: Nee, nu heb ik een keer kleingeld én ik weet hoeveel het is. Het is voor tijd voor mij om een krantje bij deze man te kopen. Zo gezegd, zo gedaan. Ik liep terug, nam het krantje aan en hij lachte me met zo mogelijk een nog grotere smile toe. Voldaan ging ik naar huis. Met boodschappen, krantje én een kick die voor een buitenstaander waarschijnlijk nergens op slaat. Maar ik herken deze kick: het is de kick die je krijgt door uit je comfortzone te stappen. Hoe klein die stap soms ook is.

comfortzone

Zet ‘m maar eens! En vertel me er dan alles over!

X Ana

PS 1. Ik weet nu alles over de daklozenkrant en haar werking. Je mag bijvoorbeeld ook meer geven dan 2 euro, maar het belangrijkste is dat je de krant in ieder geval aanneemt. De krant komt elke drie weken uit, dus elke week kopen hoeft niet.

PS 2. Als je graag wilt weten hoe ik aan mijn coach kom, dan verwijs ik je graag naar deze website.