True, ik heb al een tijdje niets meer van me laten horen. Sinds twee maanden ben ik bezig met mijn tweede half jaar Personal Body Plan. Het trainen gaat nog steeds goed, vier keer per week sta ik in de sportschool. Maar net als de meeste mensen, heb ik moeite om in deze tijd van het jaar ‘nee’ te zeggen tegen al dat lekkers wat voorbij komt. Met als gevolg + 3 kg op de weegschaal sinds mijn laatste meting.
Ik lees veel tips over hoe je het voor jezelf in toom kan houden tijdens de feestdagen. Bijvoorbeeld, door mijzelf de vraag te stellen: heb ik honger? Vaak heb ik geen honger als ik een kerstkransje wegwerk. Ik heb gewoon zin in. Ook probeer ik mezelf er aan te herinneren dat ik dat kransje wel mág, maar het niet wil. Ik probeer mezelf het kransje daarmee niet te ontzeggen. Maar in de praktijk komt het er op neer dat ik mezelf alsnog voor de gek houd en denk ‘ik wil dit kransje wel heel graag’. En dan een tweede kransje? Ze zeggen dat de tweede nooit zo lekker is als de eerste en dat je door dat besef makkelijker dat tweede kransje kan laten staan. Dus gewoon één kransje, en daar intens van genieten. Dat lijkt me fantastisch. Maar zo werkt het dus bij mij niet. Eten, en met name suiker, hebben namelijk ook invloed op je beloningsysteem. Dus dat eerste kransje zorgt juist ervoor dat het tweede kransje moeilijker wordt om te weerstaan. En derde, en vierde, etc. Net zo veel kransjes tot ze inderdaad minder lekker smaken. Dat is bij mij bij een stuk of tien kransjes.
Er is nog één tip waar ik me vaker op zou moeten herroepen: als je het niet bij één kan houden, blijf er dan gewoon vanaf. Dat ga ik doen, na die ene oliebol met oud en nieuw dan. Want nog liever dan dat ik dat kransje of oliebol wil, wil ik er in mijn hoofd minder mee bezig zijn. Het constante gevecht. Ik houd van eten, maar ik vind het toch lastig om een goede balans daar in te vinden. Zo gaat het een tijd goed, dan opeens krijg ik zo hier en daar toch weer last van een eetbui. En dat is eigenlijk alleen de uiterlijke verschijning, want in mijn hoofd is het nooit rustig. 2016 staat voor mij dan ook in het teken van de juiste balans vinden. Ik heb de hoop een beetje opgegeven dat ik die rust zelf ga bereiken. Het kan dus zijn dat ik daar tijdelijk een coach bij nodig zal hebben. Misschien van Personal Body Plan maar hoogstwaarschijnlijk een professionele coach of deskundige die maar lekker in mijn onderbewuste mag gaan wroeten.
Uiteraard zal ik jullie – met meer of minder regelmaat – hiervan op de hoogte houden door middel van blogs. Want hoewel ik natuurlijk wel écht met de billen bloot ga, merk ik dat ik het bloggen fijn vind om mijn gedachten op te schrijven. Bovendien heb ik ontzettend veel steun aan jullie!
We gaan gewoon door in 2016! Ik wens iedereen een heel fijn oud en nieuw en dat 2016 voor jou veel moois in petto mag hebben.
X Ana
Hi Ana,
Stoer dat je, zoals je dat zelf zegt, met de billen bloot gaat! Het heeft mij in ieder geval geïnspireerd en ik denk met mij meerderen. Ik ben zelf ook altijd bezig met eten in mijn hoofd… Tijden lukt het om het daadwerkelijk in mijn hoofd te houden en dan ‘pats’ gebeurt er iets, slaat de knop om en slaat het over in de vreetbuien. Dit gaat vaak gepaard met een enorm schuldgevoel de volgende dag en desondanks kost het me vaak een aantal dagen om weer op de goede weg te komen… En al die tips… tja, same story, werkt niet!
Hoe gaat het nu met je? Al iets gevonden dat beter voor je werkt?
Hee Charlotte,
Bedankt voor je reactie! Ik ben me op dit moment aan het verdiepen in de mogelijkheden. Kan je ook wel wat meer informatie opsturen als je even via het contactformulier contact met ons opneemt. In ieder geval is het goed om te weten dat ik herhaaldelijk terug kan vinden dat als je langer dan zes maanden probeert om zelf van je eetbuien af te komen, dat je dan beter professionele hulp kan inschakelen. En zo makkelijk is het niet, want je komt in een vicieuze cirkel terecht!
Het gaat hier dus ook met ups en downs maar ik weet zeker: 2016 word het jaar waarin ik voor eens en voor altijd afreken met dit probleem!
Mijn advies naar jou is dus om goed reflectief te zijn: is het iets dat je zelf aan kunt? Worstel je er al lang mee? Ben je bang dat het erger wordt? Zoek dan hulp! Hoe langer je wacht, hoe lastiger het wordt.
Succes! 🙂
X