Ik zat afgelopen week een beetje om me heen te kijken toen ik ontdekte dat er twee soorten mensen bestaan: de food minded mensen en de non-food minded mensen. Schrik niet als je hiervan nog nooit gehoord hebt. Het zijn begrippen die ik zojuist ter plekke verzonnen heb (althans, dat denk ik, want als ik even Google dan krijg ik geen zoekresultaten van hetgeen ik bedoel). Oké, dat is leuk Ana, maar wat is het dan?
Om een voorbeeld te geven in de vorm van een korte anekdote: woensdag aan het einde van de middag – 11.00 uur om precies te zijn volgens Myfitnesspall – zat ik lekker achter mijn laptop op het werk te genieten van mijn Snack a Jacks. Zo sociaal als dat ik ben vroeg ik aan mijn collega’s of zij er ook eentje wilde. Mijn collegaatje wilde er wel één. Want, vertelde ze, ze had haar ontbijtje op het aanrecht laten liggen die ochtend en had dus nog niets gegeten. Dat vind ik sowieso interessant, want ik moet er toch niet aan denken dat ik in alle haast op de fiets nog mijn ontbijt weg zit te werken. Ik neem daar ’s ochtends alle tijd voor. Maar dat is niet perse waar ik naar toe wil. Ik gaf haar de Snack a Jack en ik zei tegen haar “Alstu, enjoy! Had jij niet ook Liga’s in je lade liggen voor de noodmomenten?”. En ze antwoordt lachend “Oh ja, haha. Nou zo food minded ben ik dus. Ik weet niet eens wat ik zelf in de kast heb liggen”. Hè, seriously?! Daar kan ik me nou gewoon helemaal niets bij voorstellen, dat je dat niet weet. Of beter gezegd, dat je het misschien wel weet maar dat het dus niet on top of mind is. Als ik iets in de kast heb liggen (en in dit geval dus niet eens mijn eigen kast maar zelfs de kast van mijn collega), heeft mijn hoofd geen dergelijke rust. Ik voel als het ware de hele dag door dat er de optie is om een Snack a Jacks of een Liga uit de kast te pakken als ik dat in de kast heb liggen.
Mijn collega is, zoals zij zelf dus ook al aangaf, niet food minded. Ik ben dat daarentegen absoluut wel. Met deze observatie in gedachten ging ik om me heen kijken en ik zag dat de meeste mensen in mijn omgeving wel onder één van de twee categorieën vielen.
De categorie food minded zijn mensen die in hun hoofd constant bezig zijn met (niet) eten. Misschien niet iedereen op dezelfde manier hoor, want ik bedoel niet dat iedereen aan het lijnen is of bezig is met het tellen van calorieën perse. Wat ik bedoel is dat (niet) eten altijd on top of mind is. Waarbij eten een belangrijke rol in hun dagelijks leven speelt. Zowel bewust als onbewust. Zo tellen geen van mijn vriendinnen calorieën. Maar als we een weekendje weg gaan (zoals naar Porto laatst) dan lopen we eigenlijk van terrasje naar terrasje en leven we van maaltijd naar maaltijd. We plannen dan ook eigenlijk alles om het eten heen. Hoe laat is het? Al tijd om te eten? Wat willen we eten? Waar willen we eten? En de overige activiteiten (die er dan meestal ook niet heel veel zijn) proppen we tussen de maaltijden door. Echte Bourgondiërs vallen wat mijn definitie betreft al snel onder food minded people. Andere kenmerken zijn grofweg: snel teveel eten omdat je nou eenmaal die portie op je bord hebt liggen, minder goed in staat zijn om te doseren, minder goed in staat zijn om zichzelf te beheersen of dus al snel in een innerlijk gevecht terecht komen. Ik denk dat veel van de food minded people wel eens wat eten gewoon weggegooid hebben omdat ze het anders op aten. Denk aan een half aangevreten zak chips. Of liever niet iets in huis hebben van iets dat ze heel lekker vinden. Zoals bij mij de pot Nutella écht niet in mijn kast moet staan, want die gaat binnen twee dagen op. Maar zo hoor ik ook dat veel mensen om me heen geen chips of koekjes in huis halen met die reden. Als het er is, is het lastig om het te laten staan.
Voor mij is het dus lastig voor te stellen dat eten niet altijd on top of mind is. Dat er mensen zijn die per ongeluk maaltijden overslaan omdat ze geen tijd hebben om te eten of gewoonweg vergeten zijn dat het tijd was om te eten. Die pas aan eten denken op het moment dat hun maag begint te knorren. Zo vertelde mijn zus dat ze vaak pas tegen enen in de middag iets eet, gewoon omdat ze daarvoor echt geen trek heeft. Dat niet ontbijten niet echt gezond is, weten we natuurlijk wel. Het is dus niet persé beter om minder food minded te zijn. Maar wat mij hier nou wel heel fijn aan lijkt is dat het lijkt alsof deze mensen minder afhankelijk zijn van eten. Niet alles draait om eten. Wat een rust! En let wel, ook hier kunnen weer allemaal verschillende soorten mensen onder vallen. Ook food trackers kunnen hier onder vallen. Je kunt prima bezig zijn met eten zonder dat je drive eten is. Deze categorie mensen kunnen eten tot ze ‘voldaan zijn’. Eten weg gooien omdat je er niet van af kunt blijven? Daar is bij hen geen sprake van. Je kunt toch gewoon één koekje eten als dat is waar je zin in hebt? De zakken chips in de kast? Oh ja, die zijn voor vriendlief want van henzelf hoeft het misschien niet eens zo.
Snappen jullie mijn observatie? Naar mijn idee val je al snel onder één van deze twee categoriëen. Ik denk dat een food minded persoon niet snel minder of niet meer food minded zal zijn. Het is eerder iets wat gewoon in het aard van het beestje zit denk ik. Een persoon die uit zichzelf minder gedreven wordt door eten kan wel geïnteresseerd zijn in eten en bezig zijn met op eten te letten, maar zal dat misschien makkelijker vinden of daar minder obsessief mee bezig zijn. Zo weet ik dat mijn moeder in principe onder de categorie niet food minded mensen behoort, maar dat ze sinds een tijdje wel een beetje aan het opletten is omdat ook zij de extra kilootjes vervelend vindt. Ze eet geen of minder zuivel, geen koolhydraten en geen zoogdieren meer (vraag me niet waarom hoor) maar dat kost haar geen enkele moeite. Het is geen innerlijk gevecht als er toch opeens kaasblokjes worden geserveerd op dat feestje.
Wat moet je nou met deze informatie, of wat kan je er nu mee? Goeie! Ik ben bang dat je er weinig mee kunt. Ik denk dus niet dat je van categorie kan wisselen, al lijkt het mij dus wel een oase van rust als ik niet zoveel met eten bezig zou zijn. En nee, het gaat me nu dus niet omdat ik nu tijdelijk mijn eten track en daarom meer met eten bezig ben, maar dus omdat ik er in mijn hoofd toch altijd wel mee bezig ben en ook altijd mee bezig ben geweest. Vaak kan ik daar heerlijk van genieten, want ik vind eten gewoon heel erg lekker! Wat je er misschien wel mee kan is jezelf een spiegel voorhouden. Even een moment voor zelfreflectie. Onder welke categorie val jij? En hoe voel je je daarbij? Kun je je vinden in deze ‘profielen’? Natuurlijk zal dat er voor iedereen wat anders uitzien maar het kan je helpen bij een stukje zelfkennis. Zodat je iets liever voor jezelf kunt zijn als je merkt dat het soms wat moeizamer gaat bij jou dan bij een ander.
X Ana