Een ooglidcorrectie, of plastische chirurgie in het algemeen, het klinkt heel heftig, maar is dat het ook? Veel mensen zijn er tegen, maar ook velen zijn heel erg voor. Nu sta ik hier zelf heel blanco in, wil jij iets aan jouw uiterlijk veranderen dan is dit geheel aan jezelf en niet aan je omgeving die zeer zeker zijn mening al klaar heeft. Misschien ben je erg onzeker over bepaalde dingen in/aan je lichaam. Of heb je misschien juist medische problemen en is plastische chirurgie de enige manier om dit op te lossen. Zelf heb ik onlangs eindelijk de stap gezet om een ooglidcorrectie te ondergaan en hier heb ik nog geen moment spijt van.
Waarom een ooglidcorrectie
Al mijn hele leven had ik last van hangende ogen, dit was vooral goed zichtbaar bij mijn linker oog, naar mate ik ouder werd, begon mijn ooglid steeds meer te hangen en had ik dagelijks vermoeide ogen en hoofdpijn (naast de migraine hoofdpijn die ik al had), je kunt je voorstellen dat dit niet prettig is. Op mijn 16e ging ik al naar het ziekenhuis om te informeren of ik in aanmerking kwam voor een ooglidcorrectie, op dat moment werd het mij afgeraden door de artsen omdat mijn ‘aangezicht‘ volgens hen negatief zou kunnen veranderen. Ik heb het toen maar zo gelaten, tot nu. Mijn oogleden begonnen sinds begin dit jaar na elke migraine aanval meer te zakken en ook steeds meer op te vallen in real life, maar ook zeker op foto’s. Mensen vroegen steeds vaker of ik moe was, al was ik dit niet meer dan ‘normaal’, maar door mijn hangende oogleden werd mijn blik steeds vermoeider. Hier wilde ik zo graag vanaf, maar hoe? Ik zat namelijk nog steeds met de woorden van de artsen in mijn hoofd.
De linker foto nam ik de dag voor de ingreep, de rechter foto nam ik een paar uur voor de ingreep
Botox of opereren?
Op aanraden van een bekende maakte in een afspraak bij een arts die gespecialiseerd is in o.a. botox behandelingen. Hij gaf aan dat hij mij wel kon helpen, maar dat hij in mijn geval een ooglidcorrectie wél zou aanraden. Hij verwees mij door naar een collega die hier in is gespecialiseerd. Deze arts gaf aan dat de techniek steeds ontwikkelt, zo ook voor ooglidcorrecties. De manier waarop 10 jaar geleden werd gewerkt, is in de loop der jaren steeds meer ontwikkelt. Zo zouden mijn oogleden niet worden gelift, maar alleen het overtollige vel worden verwijderd. Dit klonk mij als muziek in de oren, al wilde ik voor de zekerheid nog wel de mening van een andere specialist weten.
Op aanraden van mijn schoonmoeder kwam ik bij de desbetreffende arts uit, tijdens het intake gesprek was hij heel eerlijk en gaf hij ook aan dat ik ‘droopy ogen‘ had.
Wat een fijn compliment, bedankt 😉 ! Toch voelde ik mij bij deze arts door zijn eerlijkheid en goede uitleg zeer op mijn gemak, ook las ik op internet veel goede recensies. Met dit alles in mijn achterhoofd was voor mij de keuze snel gemaakt. Ik ga een ooglidcorrectie laten doen! Erg spannend, maar toch keek ik erg uit naar het grote moment op donderdag 28 september. De ingreep werd bij mij helaas niet vergoed, aangezien je pupil dan meer 50% bedekt moet zijn met hangend ooglid. De ingreep is hierdoor een flinke investering, ik had het geluk dat mijn lieve vriend een deel sponsorde voor mijn 27e verjaardag, zo werd het geheel beter te betalen.
Dé ooglidcorrectie
Donderdag 28 september ging ik samen met mijn vriend naar de kliniek waar mijn ooglidcorrectie werd uitgevoerd.
Wonder boven wonder was ik nog niet heel zenuwachtig, tot zo’n 15 minuten voor de ingreep, toen bleef ik continu naar de wc gaan!
Om 12.00 uur werd ik gehaald door de arts en startte de ingreep. De delen van mijn oogleden die moesten worden verwijderd werden afgetekend en vervolgens werd ik plaatselijk verdoofd, dit was geen pretje maar wie mooi wil zijn …
Binnen no time werkte de verdoving en startte de arts met ‘snijden‘. Althans dat dacht ik, ik hoorde namelijk het knipgeluid van een schaar. Ik vroeg hem of dit klopte en hij gaf aan dat hij inderdaad geen mesje gebruikte maar een schaar om de overtollige huid te verwijderen! Na 25 minuten was de overtollige huid verwijderd, de bloedingen dicht gebrand en de oogleden gehecht, super snel! Voor de arts was het resultaat toen al zichtbaar, maar voor mijzelf was dit niet zo.
Het enige wat ik zag waren hechtingen, hechtpleisters en bloed,
toch verliet ik met een blij en opgelucht gevoel de operatiekamer.
De linker foto is een paar minuten na de ingreep gemaakt, de rechter foto is van een paar uur na de ingreep.
Ervaring
Na de ingreep nam ik nog even plaats in de wachtkamer. Daar maakte mijn vriend gelijk bovenstaande linkerfoto maakte (charmant, vind je niet?). Na 10 minuten kwam een verpleegster mij halen om een verdovend middel in mijn ogen te druppelen. Wel had het middel als effect dat je ‘wazig’ zou zien, als je het mij vraagt kunnen ze vanaf nu beter aangeven dat het middel je 1,5 dag stekeblind maakt! Dit was wel even een tegenvaller, 1,5 dag zag ik echt niets behalve wat schimmen en wat vage kleuren. Erg vervelend en ook saai aangezien je dan echt niets kunt! Gelukkig kwam na 1,5 dag mijn zicht terug en kon ik al mijn Whatsappjes gaan beantwoorden.
Pijn
De pijn is mij erg mee gevallen, de eerste dagen heb ik wel 6 paracetamol per dag geslikt, maar dat was alles qua pijnstilling. Ook kreeg ik een koelbril mee waar ik de eerste 3 dagen mijn oogleden mee koelde. Deze bril zorgde er ook voor dat de zwelling en blauwe plekken niet al te erg werden. Een nadeel vond ik wel dat ik de eerst week alleen op mijn rug mocht slapen met onder mijn hoofd een aantal kussens, zodat ik niet helemaal plat zou liggen. Als zij / buikslaper is dit wel even wennen, maar alles voor het beste resultaat! Toch had ik wel wat last van zwellingen, met name onder mijn ogen en merkte ik ook dat mijn gezicht wat vocht vast hield.
Hechtingen eruit
Na 5 dagen werden de hechtingen verwijderd en sindsdien zie ik mijn oogleden dagelijks verbeteren. De eerste twee weken na de ingreep mocht ik niet sporten, dit was voor mij als fitgirl best wel lastig en ook afzien, gelukkig (voor mijzelf en mijn omgeving) ben ik inmiddels al weer voor de derde week in de sportschool te vinden. Ik zit nog midden in het herstel proces, maar ben nu al heel erg tevreden met het resultaat. De droopy blik is verleden tijd en ook mijn vermoeide ogen heb ik niet tot nauwelijks meer. Op de foto gaan vind ik ook steeds minder erg, aangezien mijn oogleden nu redelijk op gelijke hoogte hangen. Ik en ik er dus niet meer zo vreemd uit zie (dat vond ik vooral zelf natuurlijk).
Links is genomen 5 dagen na de ingreep en net voor het verwijderen van de hechtingen.
Rechts is genomen net na het verwijderen van de hechtingen.
Yay or Nay voor plastische chirurgie?
In het geval van een ooglid correctie zeg ik BIG YAY voor plastische chirurgie. Met overige ingrepen ben ik zelf niet bezig. Maar mocht er in de toekomst iets gebeuren waar plastische chirurgie een goede oplossing kan bieden, dan zal ik dit zeker niet uitsluiten. Uiteraard mits alles subtiel blijft en een natuurlijke uitstraling behoudt. Als ik terugkijk op de afgelopen periode, dan had ik dit echt veel eerder willen doen. Mijn blik en klachten zijn al zoveel beter!
Twijfel jij?
Ik raad ook iedereen, die twijfelt over een ooglidcorrectie aan om met een arts een intake gesprek te houden. En – als je portemonnee het toelaat – ook de operatie te ondergaan. Ik weet zeker dat je hier geen spijt van zult krijgen. Op dit moment ben ik nog niet geheel hersteld. Ik blijf ik nog dagelijks met littekencrème mijn oogleden insmeren. Ik wacht met smart af naar het eind resultaat, I can’t wait!
Deze foto nam ik 13 oktober, 2 weken na de ingreep. Het resultaat is al goed zichtbaar!
Heb jij wel eens iets aan jezelf laten veranderen? Of twijfel je nog over een ingreep? Laat het me weten in de reacties, of stuur een e-mail.
Liefs,
Laura
