Onlangs heb ik de Iceman workshop gedaan. Je hebt het de laatste tijd vaker voorbij zien komen: het ijsbad. Dat ik er nu ook over ga schrijven is eigenlijk gewoon puur toeval. Ik gaf mijn moeder voor haar verjaardag een Iceman workshop cadeau en die hebben we onlangs geïnd. De Iceman heet eigenlijk Wim Hof. Zijn methode is grensverleggend: in een met 700 kilogram ijs gevulde cabine staan, de koudste gebergten beklimmen in een korte broek en een halve marathon lopen op blote voeten door sneeuw en over ijs. Dat allemaal ga ik voorlopig niet doen… maar de workshop heb ik dus wel gedaan.
Mama en ik. Bas was er ook bij!
Iceman Workshop
De workshop die ik volgende werd gegeven bij de Nieuwe Yoga School in Amsterdam. We beginnen hier eerst met ademhalingsoefeningen. Want volgens de methode begint het met ademhaling. Op de website van Wim Hof staat het helder geformuleerd: “Door een goede ademhaling kun je je adem langer inhouden en maak je bewust contact met je hart, autonome zenuwstelsel en immuunsysteem. Ook heeft het een positieve invloed op je bloedcirculatie.”
Het ijsbad
Na ademhaling- en meditatie-oefeningen is je lichaam voorbereid om de volgende uitdaging aan te gaan: de confrontatie met kou. Dit is het moment waarop het ijsbad om de hoek komt kijken. Het bad is bedoeld om je lichaam sterker te maken. Het grappige hiervan is, is dat je merkt hoe relatief kou eigenlijk is. Je kunt namelijk je lichaam laten wennen aan kou. De weken voorafgaand aan de workshop wordt aangeraden om te oefenen onder de douche. Het doel is hierbij is niet het zozeer ‘volhouden’ maar het vinden van ontspanning in de kou. Het oefenen van te voren ging de ene keer beter dan de andere. Maar het water is net zo koud en mijn lichaam net zo warm: des te meer reden om aan te nemen dat kou een product is van je hersenen. Bovendien, als je eenmaal in de kou hebt gestaan dan voelt alles daarna warm. Alles heeft te maken met perceptie.
Uitdaging? Toch een beetje
Ik moet zeggen dat ik de oefening om het bad daadwerkelijk in te stappen nog best uitdagend vond. De bedoeling is om ook hier weer zo in jezelf te kunnen keren dat je je gedachtes de baas kunt zijn en kunt ontspannen. Het is mij wel gelukt om in het bad te zitten, maar echt ontspannen vond ik moeilijk. Ik was toch vrij zenuwachtig om het bad in te gaan en vond teveel afleiding bij de dingen om me heen. Ik kan niet zeggen dat het me op dat moment écht goed lukte om bij mezelf te blijven. Dus na een paar tellen – hoeveel zullen het er zijn geweest? 10? – stap ik er weer uit. Een beetje met wankelende beentjes. Grappig genoeg voelt het daarna niet koud aan om in een natte bikini in de tuin te lopen van de yogaschool. Terwijl het toch hartje winter is en de temperatuur maar net boven het vriespunt ligt.
Ik voel adrenaline. Eigenlijk zou ik het liefst de oefening nog eens willen doen. Maar ditmaal ‘goed’. Zo ligt het alleen niet, het is de adrenaline die praat en ik moet accepteren dat het ook goed is zoals het is. Een kort dompelbadje voor mij dus.
Wat neem ik mee
Volgens Sijbrand (oprichter van de Nieuwe Yogaschool én iceman-workshop-docent) gaat het niet om dat moment van het ijsbad. Het gaat om het dagelijkse ritueel waarbij je ruimte maakt voor ademhalingsoefeningen en het opzoeken van de kou door bijvoorbeeld koud af te douchen. Volgens Sijbrand heb je 30 dagen nodig om jezelf te laten wennen aan nieuwe gewoontes. Heb je dan nog geen profijt van dit alles, dan heb je het wel écht geprobeerd. Die 30 dagen doorkomen doe je op basis van discipline. Oftewel je gedachten de baas zijn. Gewoon doen en niet nadenken.
En dat laatste, dat kan ik. Want dat is ook hoe ik mijzelf ‘push’ om te sporten. Niet-sporten is geen optie. Ik zorg dat er geen ruimte is om na te denken over het wel of niet sporten. Daarom sport ik ook het liefst in de ochtend, dan kan er niets tussenkomen. Als ik in de avond sport dan heb ik de hele dag de tijd om erover na te denken of ik ‘daar wel zin in heb’ of ‘dat het misschien toch beter is om morgen te sporten’.
So far…
Tot nu toe gaat het goed. Het koud afdouchen lukt me tot een halve minuut. De ademhalingsoefening vind ik nog lastig zonder begeleiding omdat je niet gestuurd wordt (adem ik diep genoeg in? Te kort uit?) zoals het geval was tijdens de workshop. Maar voor alsnog is het resultaat van de oefeningen wel hetzelfde als van de workshop: totale ontspanning maar toch de activatie die je nodig hebt om de dag energiek te beginnen.
Oké, misschien klinkt dit allemaal heel vaag. Dat is het eigenlijk niet. Het is alleen voor mij moeilijk om goed te verwoorden waar het allemaal goed voor is en waarom het opzoeken van de kou goed is voor de mens. De methode is wetenschappelijk onderbouwt. Het vergt wel een open mind. Want ademhalingsoefeningen zijn we over het algemeen niet gewend. Je treedt wel buiten je comfortzone. Dat moet je wel willen, kunnen én klaar voor zijn.
Ik denk dat Evi jullie hier nog veel meer over kan vertellen. Dus dat gedeelte van hoe het werkt en dergelijke, laat ik aan haar over. Dit was mijn ervaring met het ijsbad en de koudetraining. En voor iemand die de winter niet doorkomt zonder elektrische onderdeken, vind ik het wel gek om te zeggen, maar: het smaakt naar meer!
Wat zeg jij, ga je het ook eens proberen? En douche jij wel eens koud af?
X Ana
Koud douchen is dus eigenlijk één van mijn nieuwe voornemens. De andere voornemens voor 2018 heb ik ook geformuleerd!