Vegan op vakantie: Hoe ging dat?

Vegan op vakantie? Onlangs ging ik twee weken naar Spanje. Op familiebezoek en gewoon lekker vakantie vieren met Bas (= boyfriend). Ik ben Spaanse, dus ik wist al wel dat het een uitdaging zou worden om vegan te eten. Bovendien wist ik ook niet of ik me door allemaal bochten wilde gaan wringen. Ik eet dan wel sinds een tijd vegan, en sta daar ook wel achter maar ik voel me geen die-hard. Ik voel me vooral mens, en soms een beetje een gemaksmens.

Dus hoe ging dat, vegan op vakantie? Ik heb wel een paar dingen gedaan om me nog enigszins veganist te kunnen noemen. Dus probeer je net als ik ergens op te letten – ook tijdens je vakantie – dan heb je hier misschien nog wat aan. Maar eerlijk is eerlijk… het viel me zwaar, dat vegan op vakantie!

Vegan op vakantie

Ontbijt

Het ontbijt is voor mij een belangrijk begin van de dag. Als ik deze ‘slecht’ begin dan is de kans groter dat ik het de rest van de dag ook moeilijk vind om gezond te eten. Omdat we bij familie logeerden of anders via Airbnb zorgden voor een appartement met eigen keuken, was het niet zo moeilijk om gezond te ontbijten. Soyayoghurtjes waren makkelijk te verkrijgen. Aan het begin van de vakantie heb ik een grote zak muesli gekocht waar ik dagelijks van heb genomen. Samen met wat vers fruit had ik een prima vegan ontbijtje! Niet vegan was het scheutje melk in mijn koffie. Dat had dus wel gekund, maar ik gebruikte de lactosevrije melk die al open was.

 

Lunch

Zoals jullie waarschijnlijk weten is de lunch eigenlijk meer zoals ons avondeten. Warm eten! Nu heb ik daar absoluut geen moeite mee, dus dat scheelt. Maar het kwam wel vaak voor dat we op het strand aten. Tja, en ga dan maar is vegetarisch eten bij een visrestaurant. Laat staan veganistisch! Gelukkig kun je in Spanje bijna overal gazpacho bestellen, zeker in de zomer. Deze koude tomatensoep is niet alleen mijn favo afkoeling maar is ook nog eens – toevallig – vegan. Dat komt mooi uit!

Ensalada

Verder nam ik vaak de ‘ensalada de la casa’ waarin groenten de hoofdrol hebben. Wel zat er meestal tonijn bij. Bas at dit dan op maar ik heb er zeker ook van gegeten. Want vind het dus allemaal toch wel lekker. Bestellen zonder tonijn had dus wel gekund maar aangezien de salade verder geen body had, vond ik het wel prima zo. En pizza… tja, die heb ik maar vega besteld!

Avondeten

Omdat Bas en ik in de middag vaak al warm hadden gegeten (Ofja, Bas eigenlijk haha) probeerden we in de avond geen hele maaltijd te verorberen maar maakten we een kaas/vleesplankje. Zorgde hier wel steeds voor dat ik komkommer en tomaatjes enzo at, zodat ik niet alleen maar kaas of vlees at. Eén keer vond ik ook hummus in de winkel en heb ik daarvoor gekozen. Ik heb er nog wel aan gedacht om zelf iets van hummus te maken maar zoals ik net al zei, ik ben toch in sommige opzichten wel echt een gemaksmens. Bovendien vind ik kaas en vlees (chorizo, fuet, jummy!) ook echt heel lekker waardoor ik het ook makkelijker overboord gooi.

Veganist?

Al met al… ik kan me niet echt een veganist noemen op deze manier.  Ik was niet 100 en misschien ook geen 80% vegan op vakantie. Maar is dat perse wat ik wil? Ik kom er steeds meer achter dat ik andere dingen op sommige momenten belangrijker vind. Soms vind ik het gemak belangrijk, soms het net iets meer genieten, soms is de vegetarische optie gezonder dan de veganistische optie. Ik probeer wel steeds stil te staan bij wat ik op dat moment het liefste doe. Ik doe het uiteindelijk voor mezelf, niets moet en alles mag. Dit is het steentje dat ik probeer bij te dragen aan het milieu en klimaat. Dat ik af en toe andere keuzes maak… ach!

‘Jij mag dat niet hebben, toch?’

Ik ben benieuwd hoe jij daar tegenaan kijkt. Ik heb namelijk  het idee dat niet iedereen het snapt. ‘Jij mag dat niet hebben, toch?’. Een welbekende uitspraak als het gaat om not-so-healthy food als je jezelf een fitgirl noemt. Maar ook als je jezelf veganist noemt, krijg je dus deze vraag. Nou ja, ik noem mezelf ook niet perse veganist. Ik noem het liever ‘ik eet zoveel mogelijk plantaardig maar wil daarbij wel zelf aan het roer staan’. Toch is dat soms lastig voor de buitenwereld. Want moeten ze nou rekening houden met mij of niet? Wat mij betreft mag iedereen er net zoveel rekening mee houden als dat het henzelf uitkomt. Ja, tuurlijk, als je mij een vegan maaltje voorschotelt dan ben ik helemaal happy maar je bent echt geen slechtere gastvrouw als je het soms niet kan volgen. Ik ben flexibel maar vind het wel fijn als mensen rekening met me houden. Klinkt dat plausibel?

Hoe ga jij daar mee om? Eet jij vegan op vakantie? En wat doe je dan? En hebben vegetariërs hier soms ook ‘last’ van? Let me know!

X Ana

Laura is niet vegan, wel vega! Zij let wel goed op gaat eiwitinname.